Wznawiając produkcję samochodów po II wojnie światowej, Alfa Romeo kontynuowała prace nad niezwykłym modelem 6C 2500. Wprowadzony w 1939 roku model charakteryzował się pojemnością silnika 2,5 litra, a wersja Super Sport wyposażona była w podwozie o skróconym rozstawie osi. Zamknięte nadwozie tych pożądanych sportowych limuzyn było budowane przez firmę Touring przy użyciu konstrukcji Superleggera. W 1949 roku Touring nabył podwozie Super Sport i wyposażył je w karoserię coupe. Samochód ten spotkał się z wielkim uznaniem podczas Concorso Internazionale d’Eleganza a Como w 1949 roku. Zachęcona popularnością projektu, Alfa Romeo zatwierdziła krótką serię samochodów Super Sport, które nazwano Villa d’Este. Uważa się, że limitowana wersja składała się z nie więcej niż 36 egzemplarzy, w tym kilku samochodów w wersji cabrio. Samochody budowane były ręcznie do końca serii produkcyjnej modelu 6C na początku 1952 roku, co skutkuje tym, że nie ma dwóch dokładnie taki samych egzemplarzy. Alfa Romeo 6C 2500 wystawiona na sprzedaż to właśnie jeden z egzemplarzy coupe w wersji Villa D’Este. Wczesny egzemplarz po pełenj renowacji pięknie się prezentuje. Według historyka marki, Angelo Tito Anselmiego, oraz badań poprzedniego właściciela, podwozie o numerze 915902 jest piętnastym wyprodukowanym egzemplarzem Villa d’Este.
Czytaj dalej Alfa Romeo 6C 2500 Super Sport Villa D’Este 1950 – SPRZEDANA
Archiwa tagu: RM Auctions
Ferrari Dino 246 GTS 1973 – SPRZEDANE
Każdy fan motoryzacji wie, że nazwa Dino była hołdem dla zmarłego syna Enzo Ferrari, natomiast nie każdy, że 246 oznaczało pojemność skokową 2,4 litra i liczbę cylindrów 6 w układzie V. Model Dino 246 był produkowany w różnych wersjach, zarówno coupé, jak i Spider, w latach 1969-1973. Model 246 był naturalną ewolucją 206, ale od poprzednika różnił się pod wieloma względami. Nadwozie zostało zaprojektowane przez projektanta ze studia Pininfarina, Aldo Brovarone, a silnik wywodzi się z ostatniego sportowego silnika zaprojektowanego przez zmarłego w 1956 roku Alfredo Ferrari. W czasie gdy wszedł na rynek model nazywany był baby Ferrari. Mimo niewielkiego silnika, jego osiągi i zachowanie na drodze były zbliżone do modeli z V12. W latach 1971–1974 Ferrari produkowało ostatnią wersję Dino, oznaczoną jako „Seria E”. Te auta zostały wyposażone w podwójne gaźniki Weber DCNF7. Jednym z nich jest egzemplarz wystawiony na aukcji. Ukończone 21 grudnia 1973 roku Ferrari Dino 246 GTS wykończone było w kolorze Marrone Dino Metallizzato z wnętrzem z beżowego winylu. Zostało opcjonalnie wyposażone w pożądane dziś siedzenia w stylu Daytona. Samochód odebrany bezpośrednio z fabryki przez pierwszego właściciela, zniknął z radarów na wiele lat. Dopiero w 2015 roku odkryto go w Japonii. Stamtąd został zakupiony przez obecnego właściciela i wywieziony do Polski. W 2016 roku Dino trafiło na renowację do Piotr Bem Restoration Garage. Nadwozie odrestaurowane zostało we włoskiej firmie Vaccari e Bosi, która zajmowała się ich konstrukcją, gdy były to nowe auta. Dino polakierowano na fabrycznie poprawny kolor Marrone Dino Metallizzato. Silnik został przebudowany, podobnie jak prawie wszystkie inne główne układy mechanicznie. Oryginalnie zachowały się jedynie części wnętrza. Renowację zakończono w 2023 roku, a pierwsza prezentacja ukończonego projektu odbyła się podczas Polskiego Konkursu Elegancji w Pałacu Rozalin. Ferrari Dino 246 GTS uzyskało certyfikat Ferrari Classiche i obecnie czeka na czerwoną księgę. Dino wylicytowane zostało 31 stycznia w Paryżu za rekordową jak na ten model kwotę 635 tysięcy euro.
Fiat 500 Spiaggina Boano 1958 – SPRZEDANY
Szef Fiata, właściciel Juventusu, odpowiedzialny za ponad trzy procent włoskiej siły roboczej, Gianni Agnelli, był jednym z największych przemysłowców XX wieku. Był także ikoną stylu – człowiekiem, którego elegancja i wyczucie designu pomogły ukształtować świat mody. W 1958 roku „L’Avvocato” (mecenas) zamówił dwa spektakularne w stylu samochody u Mario Boano z Carrozzeria Ghia. Ręcznie wykonane arcydzieła wykonane zostały na płycie i elementach mechanicznych skromnego Fiata 500. Czym wyróżniał się ten niezwykły samochód? Wyglądem przypominającym bardziej wózek golfowy! Posiadał zawadiackie otwarte nadwozie, drewniane elementy wykończeniowe, w tym zderzaki, plecione przednie siedzenia, pluszową tylną kanapę dla pasażerów i nie posiadał dachu. Jeden egzemplarz został podarowany przez Agnelliego Arystotelesowi Onassisowi, drugi zostawił dla siebie. Egzemplarz prezentowany na aukcji został zarejestrowany na nazwisko Agnelli 25 czerwca 1958 roku. Pan Gianni używał go do zabawiania przyjaciół i dygnitarzy w spektakularnej Willi Leopolda w Villefranche-sûr-Mer we Francji. Ta prześliczna Spiaggina (od plaży, po włosku Spiaggia) pojawiła się w magazynie Vogue i zapoczątkowała trend na samochody „plażowe”, wesołe, nietuzinkowe, kolorowe, które doskonale oddawały charakter włoskiego stylu życia: la dolce vita. Prezentowany egzemplarz zachowany jest w dużej mierze w oryginalnym stanie. Niezwykły rarytas wylicytowany został w Paryżu 31 stycznia za 370625 euro.
Czytaj dalej Fiat 500 Spiaggina Boano 1958 – SPRZEDANY
Alfa Romeo 6C 2500 Super Sport Villa D’Este 1950 – USA
To, że jedna z najpiękniejszych Alf Romeo z początków powojennych czasów ma wspólną nazwę z miejscem, w którym odbywa się jeden z najbardziej prestiżowych konkursów elegancji na świecie, nie jest przypadkiem. Dzieło firmy Touring stworzone na podwoziu 6C 2500 o krótkim rozstawie osi, z trzygaźnikowym silnikiem Super Sport, zadebiutowało właśnie na Concorso Eleganza Villa d’Este wiosną 1949 roku. Do stworzenia tej wersji Alfa Romeo wykorzystano lekką konstrukcję Superleggera z aluminiowymi panelami zewnętrznymi przyspawanymi do rurowej ramy. Podczas premiery samochód został słusznie doceniony i wygrał Gran Premio Referendum, czyli wybór publiczności. Planowano produkcję jedynie 25 egzemplarzy, ale ostatecznie ugięto się pod naciskami zamożnej publiczności i zbudowano 36 sztuk. Produkcja 6C 2500 zakończyła się w 1952 roku. Ręczne budowanie przez rzemieślników luksusowego modelu spowodowało, że nie było dwóch identycznych egzemplarzy. 6C 2500 Villa d’Este jest dziś uważana za najbardziej pożądaną wersję słynnego powojennego modelu Alfy Romeo. Samochód łączący w sobie doskonałe osiągi, luksusowe wyposażenie wnętrza i elegancki wygląd zewnętrzny zachwyca do dziś. Egzemplarz prezentowany na aukcji został dostarczony 12 grudnia 1950 roku dystrybutorowi Alfa Romeo w Lugano. Wyeksportowany do Wielkiej Brytanii w 1958 roku, a następnie w 1977 roku sprzedany firmie Pentus Brown, trafił w końcu za ocean. Alfa przeszła pełną renowację w okolicach lat 90. ubiegłego stulecia i odpowiednio konserwowana i utrzymywana, dziś również prezentuje się pięknie. Wyceniona na 450 – 550 tysięcy dolarów licytowana będzie podczas aukcji w czwartek, 25 stycznia, w Phoenix w stanie Arizona.
Czytaj dalej Alfa Romeo 6C 2500 Super Sport Villa D’Este 1950 – USA
Ferrari 250 Testa Rossa 1958 – USA
Ferrari 250 Testa Rossa to jedno z najpiękniejszych i najbardziej pożądanych Ferrari, jakie kiedykolwiek opuściło Maranello. Jednocześnie 250 Testa Rossa to samochód wyścigowy, który odniósł bodaj największe sukcesy sportowe wśród wszystkich Ferrari. Zapewnił marce cztery tytuły mistrza świata i cztery zwycięstwa w klasyfikacji generalnej 24-godzinnego wyścigu Le Mans w latach 1958–1962. Egzemplarz wystawiony na aukcji ukończono na początku 1958 roku. Numer 0738 TR to jeden z zaledwie 19 egzemplarzy specjalnych zabudowanych przez znanego włoskiego konstruktora nadwozi Sergio Scagliettiego. 0738 TR brał udział w zawodach przez ponad dekadę i ma na koncie niemal 20 wyścigów, w tym cztery zwycięstwa. W ostatnich latach egzemplarz przeszedł pełną renowację w Ferrari Classiche, gdzie otrzymał Czerwoną Księgę jako jeden z niewielu pozostałych egzemplarzy Testa Rossa, które zachowały zgodny numerami silnik i skrzynię biegów. Wystawiony na sprzedaż po raz pierwszy od ponad dziesięciu lat, pochodzi z wybitnej amerykańskiej kolekcji Ferrari. Choć dom aukcyjny nie podał wyceny tego samochodu, możemy mieć pewność, że uzyskana kwota będzie liczona w milionach dolarów.
Avions Voisin C25 Clairiere 1935 – Francja
Avions Voisin to jedna z najbardziej ekstrawaganckich francuskich marek, jakie kiedykolwiek powstały. Jeżeli Avions kojarzy Wam się z samolotami, to macie bardzo dobre skojarzenia. Gabriel Voisin był pionierem lotnictwa i przedsiębiorcą, który porzucił budowę samolotów po traumie wywołanej skutkami użycia jego najnowszych maszyn podczas I wojny światowej. Od dziecka zafascynowany mechaniką, studiował wzornictwo przemysłowe w akademiach sztuk pięknych w Lyonie i Paryżu, po czym zajął się produkcją samochodów. Modele Avions Voisin wyróżniały się nie tylko piękną, oryginalną sylwetką, ale również nowoczesną konstrukcją opartą m.in. na zastosowanych w szerokim zakresie stopach metali lekkich, a zwłaszcza aluminium. Avions Voisin C25 zadebiutował na Salonie Paryskim w 1934 roku. Wyposażony był silnik z rozrządem Knighta o pojemności 2994 cm³, z wyższym niż u poprzednika stopniem sprężania i dwoma gaźnikami. Zbudowano zaledwie 28 egzemplarzy C25. Gabriel Voisin nadał swoim kreacjom unikalne nazwy w zależności od stylu nadwozia. Modele C25 były produkowane w stylach Aérodyne, Cimier i Clairiere. C25 miały charakterystyczny zestaw „usztywnień” podtrzymujących przednie błotniki, które montowane były od osłony chłodnicy. Była to cecha charakterystyczna samochodów i znak rozpoznawczy Voisin. Zbudowane w 1935 roku podwozie 50020 jest jednym z nielicznych, które otrzymało nadwozie C25 Clairieres. Z badań francuskiego historyka Marca Rabineau wynika, że samochód został po raz pierwszy zarejestrowany przez przedsiębiorstwo żeglugowe Hanse-Lozinguez et Fils z Boulogne 22 grudnia 1937 roku i pozostawał pod ich opieką aż do wybuchu wojny, kiedy to został ukryty. Przetrwał konflikt i po wojnie znów jeździł po Francji. Pod koniec lat 80. nabył go wiceprezes Avions Voisin Club, Jean Paul Dubroce, który cenił ten C25 wśród wielu innych swoich Voisinów i zatrzymał go aż do śmierci. Obecny właściciel zakupił samochód od córki Dubroca latem 2015 roku. Niestety nieoryginalne malowanie i tapicerki sprawiły, że samochód od 2015 do 2019 roku przebywał w renowacji, aby przywrócić mu każdy aspekt oryginalnego Voisina. Po renowacji ten C25 został wystawiony na Chantilly Arts & Elegance 2019, gdzie wygrał swoją klasę. Obecnie piękne nadwozie Voisin jest wykończone w kolorze czarnym, a wnętrze z brązowej skóry skomponowane jest z biszkoptowymi dywanami. Ten rzadki okaz wyceniony został na 600 – 800 tysięcy euro, a licytowany będzie 31 stycznia w Paryżu.
Lamborghini Countach 25th Anniversary 1989 – USA
Żaden supersamochód nie odcisnął w świadomości społecznej takiego piętna, jak Lamborghini Countach. Każda wersja modelu zachwycała na swój własny, niepowtarzalny sposób. Countach 25th Anniversary Edition była najbardziej rozwiniętą i najbardziej ekstremalną wersją ze wszystkich. Oprócz ryczącego silnika V12 o pojemności 5,2 litra i prędkości maksymalnej 300 km/h, samochody te wyróżniają się udoskonaleniami aerodynamicznymi opracowanymi przez mistrza hipersamochodów, Horacio Paganiego. Nazwana na cześć 25-lecia marki wersja, stworzona w zaledwie 657 egzemplarzach, zastąpiona została przez Lamborghini Diablo w 1990 roku. Egzemplarz wystawiony na aukcji to jeden z ostatnich 25th Anniversary. Dostarczony jako nowy na rynek Stanów Zjednoczonych, używany był przez właścicieli w Kalifornii i Teksasie. W ręce obecnego właściciela trafił w 1999 roku, a ten przejechał nim 7500 km. Jak pokazują znajdujące się w aktach faktury z 2001 roku, na łączną kwotę ponad 52 000 dolarów, na utrzymanie Countacha nie szczędzono żadnych wydatków. Przedni zderzak na rynek amerykański został zastąpiony mniejszym w specyfikacji europejskiej. W momencie katalogowania licznik przebiegu samochodu wskazywał ledwie 15430 kilometrów. Ten „samochód z plakatu” wyceniony został na 450 – 550 tysięcy dolarów, a licytowany będzie w Phoenix, w Arizonie już 25 stycznia 2024 roku.
Czytaj dalej Lamborghini Countach 25th Anniversary 1989 – USA
Amphicar 770 1962 – USA
Rozwijany przez 15 lat kosztem 25 milionów dolarów Amphicar zadebiutował podczas Międzynarodowego Salonu Samochodowego w Nowym Jorku w 1961 roku jako pierwsza amfibia sprzedawana publicznie. Przypominał połączenie Forda Thunderbirda z 1957 roku i łodzi Glasspar, napędzany był zamontowanym z tyłu czterocylindrowym silnikiem Triumph. Na lądzie Amphicar prowadził się jak typowy, mały, europejski samochód z tamtych czasów. Po dotarciu do rampy dla łodzi blokowane są specjalne wodoszczelne uszczelki drzwi. Kiedy pojazd jest już w wodzie, dźwignią kieruje się moc silnika na podwójne tylne śruby. Kierujący może sterować Amphicarem za pomocą przednich kół, które służą za stery. Włączenie biegu wstecznego w wodzie powoduje obrót śmigieł w przeciwnym kierunku, to również pełni funkcję hamulca, podobnie jak jak w konwencjonalnych łodziach. Podczas powrotu na brzeg można jednocześnie uruchomić napęd na tylne koła i śruby, co usprawni wyjazd na ląd. W latach 1961–1968 zbudowano ich około 3878 sztuk. Oferowany na aukcji egzemplarz jest wykończony w pięknym odcieniu Lagoon Blue, jednym z czterech oferowanych fabrycznie kolorów. Samochód posiada solidną karoserię, jest około 15 lat po renowacji. W ciągu ostatnich kilku lat odnowiono część chromu, hamulce i przewody hamulcowe, łożyska, rozrusznik i pompę paliwa. W zestawie z autem znajdują się oryginalne instrukcje obsługi, książki, części, reklamy, zestaw narzędzi, dwa wiosła, kotwica i gaśnica. Amphicar wyceniony został na 70 – 90 tysięcy USD i licytowany będzie bez ceny minimalnej w Arizonie 25 stycznia 2024.
Iso Grifo GL Series I 1967 – USA
Najwspanialsze z włoskich samochodów GT miały najbardziej niezwykłe początki, ale trudno przebić początki Iso. Firma, która najpierw produkowała sprzęt AGD, a później mikrosamochód Isetta, stała się ikoną sportowych samochodów. Wbrew wszelkim przeciwnościom Iso Rivolta zbudował naprawdę cudowną maszynę dla kierowcy. Połączył w niej elegancki włoski design Bertone z niepohamowaną amerykańską mocą V8 od Corvette. Grifo było w swoich czasach jednym z najszybszych samochodów produkcyjnych na świecie. Rozwijało prędkość maksymalną przekraczającą 225 km/h. Produkcja z zaledwie 330 egzemplarzami I serii na liczniku sprawiła, że był to dość poszukiwany model, gdy był nowy, i tak pozostaje do dziś. Prezentowany na aukcji egzemplarz wyposażony w silnik Hi-Po V8 o mocy 350 KM oraz czterobiegową manualną skrzynię Borg-Warner, po ukończeniu 21 marca 1967 roku został dostarczony pierwotnemu właścicielowi we Włoszech. Według publikacji w rejestrze Iso Grifo był to samochód, który zapadł w pamięć w głównych scenach brutalnego włoskiego filmu kryminalnego z 1973 r. The Violent Professionals. Późniejsza historia notuje rejestrację w Holandii w latach 2000-2013. W 2017 roku wóz trafił za ocean, a następnie w 2021 zakupiony został przez obecnego właściciela. Podjął się on kosmetycznej renowacji samochodu, który pozostaje podobno w oryginalnych kolorach i z oryginalnym układem napędowym. Według doniesień jego obecny właściciel zainwestował około 24000 dolarów w usprawnienia mechaniczne. Wraz z samochodem oferowana jest oryginalna instrukcja obsługi i fragmenty reklam z epoki. Ta fantastyczna włosko-amerykańska hybryda wyceniona została na 300 – 375 tysięcy dolarów i licytowana będzie w Arizonie 25 stycznia 2024 roku.
Ghia L 6.4 1962 – USA
Włoski konstruktor nadwozi Ghia, ceniony za produkcję lekkich aluminiowych nadwozi dla Alfy Romeo, Fiata czy Lancii, przez krótki czas produkował własne samochody. Pierwsze takie przedsięwzięcie, we współpracy z Dual-Motors Corporation z Detroit, powstało w latach pięćdziesiątych XX wieku. Wtedy właśnie powstał dwudrzwiowy kabriolet Dual-Ghia D-500, który wyróżniał się oszałamiającą stylizacją i wyprodukowany został w latach 1956-1958 w liczbie mniej niż 120 egzemplarzy. W 1961 roku firma Ghia stworzyła L 6.4, coupe typu fastback na niestandardowym podwoziu i podzespołach Chryslera. Budowane wyłącznie na zamówienie we Włoszech, sprzedawane było przez Dual-Motors w Detroit. Moc pochodziła z silnika Mopar V8 o pojemności 383 cali sześciennych i mocy znacznie ponad 300 koni mechanicznych. Bez wątpienia ręcznie produkowany L 6.4 był jednym z najwspanialszych samochodów na świecie, a jego cena sięgała 13000 dolarów. Niestety koszty produkcji i komplikacje związane z budową samochodu we Włoszech i sprzedażą go w Stanach Zjednoczonych sprawiły, że wyprodukowano i sprzedano jedynie 26 sztuk. Prezentowany na aukcji egzemplarz jest w oryginalnej konfiguracji kolorów. Samochód został pokazany podczas Salonu Motoryzacyjnego w Paryżu w 1962 roku, a kopie zdjęć znajdują się w załączonej dokumentacji historycznej. Jak wynika z raportu historycznego eksperta ds. marki Dyke’a W. Ridgleya, jego pierwszym właścicielem był członek rodziny królewskiej z Kuwejtu. Samochód pozostawał u pierwotnego właściciela przez około 60 lat, aż do momentu nabycia go przez obecnego właściciela w maju 2023 r. i sprowadzenia do Stanów Zjednoczonych. Samochód wyceniony na 325 – 375 tysięcy dolarów licytowany będzie podczas aukcji w Arizonie, 25 stycznia 2024 roku.