RM Sotheby’s przedstawia na aukcji kolekcję jednego właściciela składającą się z 77 najlepszych samochodów wyścigowych i drogowych na świecie. Kolekcja Guikas, która zostanie licytowana bez cen minimalnych, zawiera niezwykłe samochody. Jean Guikas to prawdziwy pasjonat samochodów klasycznych i wyścigowych, swoje pierwsze Ferrari kupił w wieku 18 lat. Był on finalistą konkursu młodych kierowców wyścigowych „le Volant Elf”, posiadał i sprzedał ponad 600 egzemplarzy Ferrari, w tym siedemdziesiąt Daytona, dziesięć 250 GT California, trzy 250 LM, a także Tour de France. Nic więc dziwnego, że uwagę jego przykuł niesamowity przedstawiciel francuskiej firmy Delahaye, znanej z przepięknych, luksusowych i sportowych konstrukcji. Delahaye 135 – znany również jako „Coupé des Alpes”, nazwany tak po triumfie w Rajdzie Alpejskim – został po raz pierwszy wprowadzony na rynek w 1935 roku. Produkowany w formie kabrioletu lub coupé, dostępny był również w przygotowanych do wyścigów wersjach. 135 MS – lub „Modifiee Speciale” – rozszerzył sportowe kwalifikacje dzięki silnikowi z trzema gaźnikami, dzięki którym był najmocniejszym samochodem turystycznym w gamie. Spośród 2000 egzemplarzy 135, MS był wersją najczęściej wybieraną do sportów motorowych. Egzemplarz wystawiony na aukcji zakupiony został jako nowy w Garage Royal w Paryżu przez Alberta Prosta, który do swojej kolekcji Delahaye dołączył również Bugatti, Ferrari czy Jaguary. Pan Prost odebrał podwozie na kołach i zlecił zabudowę słynnemu paryskiemu konstruktorowi nadwozi Saoutchik. Wybrał elegancką konfigurację czteromiejscowego kabrioletu z kołami Borrani i czterobiegową skrzynią z preselektorem. W 1955 roku Prost sprzedał samochód Garage le Marais, ale po ponownym odkryciu go w innym miejscu we Francji w latach 80-tych, dodał Delahaye z ponownie do swojej kolekcji. Samochód został zakupiony od rodziny Prost przez pana Guikasa w 2014 roku. Wtedy Delahaye miał już obecny, charakterystyczny burgundowy kolor oraz koniakowe wnętrze. Samochód jest ponadto wyposażony w piękną dokumentację zawierającą wiele zdjęć rodziny Prost z tym samochodem. Samochód sprzedany został podczas aukcji za 410 tysiące euro, czyli prawie 2 miliony złotych.
Czytaj dalej Delahaye 135 MS Cabriolet Saoutchik 1950 – SPRZEDANE
Archiwa tagu: RM Auctions
Bizzarrini 5300 GT Strada 1968 – SPRZEDANE
Giotto Bizzarrini był dyrektorem wykonawczym i niezależnym projektantem Ferrari, współpracował z Lamborghini przy legendarnym silniku V12 oraz projektował dla Iso. Bizzarrini dostrzegł potencjał w Grifo i uzyskał zgodę prezesa Iso, Renzo Rivolty, na produkcję wersji o wysokich osiągach pod własnym nazwiskiem. Samochód został nazwany Bizzarrini 5300 GT Strada i był dostępny do sprzedaży od 1964 roku. Bizzarrini 5300 GT Strada było wyposażony w niezależne przednie zawieszenie, tylne z osią de Dion, hamulce tarczowe i mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu. Wczesne egzemplarze były napędzane small-blokiem V8 Chevroleta o pojemności 5,4 litra, zasilanym przez trzy gaźniki Weber, a późniejsze wyposażone w 7-litrowy silnik i gaźnik Holley. Strada produkowała 365 KM i była w stanie osiągnąć 100 km/h w mniej niż siedem sekund, a prędkość maksymalna to 280 km/h. Strada wystawiona na aukcji została po raz pierwszy zarejestrowana w stanie Maryland w USA 8 maja 1968 roku przez Jamesa Petersa, który zapłacił za samochód 35000 dolarów, co stanowiło ponad dwukrotność ceny standardowego GT Ferrari w tamtym czasie. W kwietniu 1990 roku Bizzarrini zostało zakupione przez Hervé Ogliastro, który wysłał samochód do Salvatore Diomante — niegdyś odpowiedzialnego za prowadzenie fabryki Bizzarrini — w celu dokonania pełnej renowacji. W 1997 roku egzemplarz po gruntownej renowacji został wystawiony na concours d’elegance Bagatelle i pozostał w rękach właściciela do 2017 roku, kiedy zakupił je Pan Guikas. Z oryginalnością potwierdzoną przez eksperta Bizzarrini, Jacka Koobsa de Hartog, samochód sprzedany został za 680 tysięcy euro, czyli ponad 3 miliony złotych.
Czytaj dalej Bizzarrini 5300 GT Strada 1968 – SPRZEDANE
Facel Vega Excellence 1959 – SPRZEDANY
Facel Vega to niebanalny styl zaklęty w nadwoziu o francuskich korzeniach z kultowym amerykańskim silnikiem pod maską. Excellence to jedyny czterodrzwiowy model tej marki, debiutujący na Salonie Paryskim w 1956 roku. Pomyślany jako luksusowy środek transportu, miał służyć głowom państw, tytanon przemysłu i innym zamożnym klientom, którzy pragnęli tego, co najlepsze w amerykańskiej mocy i francuskim stylu. Spośród 134 wyprodukowanych egzemplarzy Excellence pierwszej serii, okaz wystawiony na aukcji był jednym z zaledwie 21 egzemplarzy wyposażonych w manualną skrzynię biegów. Aby ułatwić obsługę samochodu posiada on wspomaganie kierownicy. Pierwotnie, tak jak i dziś, nadwozie wykończone było czarnym lakierem połączonym z czerwonym skórzanym wnętrzem. Jego pierwszym właścicielem była pani Godfrey Fowler, mieszkanka Monako, która kupiła samochód w 1959 roku. W 1963 roku Facel powrócił do rodzinnego kraju z kolejnym właścicielem, a w rękach trzeciego w 1990 roku przeszedł kompleksową renowację. Dziś ta o ekscytująca alternatywa dla Mercedesa czy Cadillaca, sprzedany został podczas aukcji 19 listopada we Francji za 138 tysięcy euro, czyli ponad 648 tysięcy złotych.
Czytaj dalej Facel Vega Excellence 1959 – SPRZEDANY
Ferrari Testarossa 1986 – SPRZEDANE
Ikona osiągów lat 80., Testarossa, jest bez wątpienia jednym z najbardziej rozpoznawalnych samochodów, jakie kiedykolwiek wyprodukowało Ferrari. Egzemplarz wystawiony na aukcji jest jednym z zaledwie sześciu monospeccio (czyli z jednym lusterkiem), oryginalnie wykończonych lakierem Argento, ze skórzanym wnętrzem w kolorze Rosso. Kiedy dodamy do tego piękne felgi monodado (czyli mocowane na jedną, centralną śrubę), mamy niezwykły okaz kolekcjonerskim. Te wczesne samochody z rodziny Testarossa są uważane za najbardziej pożądane przez kolekcjonerów. Dostarczony jako nowy do rodzimych Włoch, sprzedany został przez oficjalnego dealera, Symbol Car SpA z Turynu. Historia serwisowa tej Testarossy jest uzupełniona fakturami za naprawy, w tym odbudowę skrzyni biegów, na kwotę 17000 euro w 2008 roku. Ostatnia faktura za serwis pochodzi z 2016 roku i opiewa na kwotę 8000 euro. Testarossa od 2015 stanowi część kolekcji Jean’a Guikasa, i podobnie jak jego pozostałe 76 samochodów, sprzedana została podczas aukcji 19 listopada we Francji za 286250 euro, czyli około 1,3 miliona złotych.
Czytaj dalej Ferrari Testarossa 1986 – SPRZEDANE
Ferrari 250 GT Berlinetta Competizione 1955 – SPRZEDANE
Na aukcję RM Sotheby’s trafił jeden z sześciu zbudowanych przez Ferrari prototypów 250 GT Berlinetta Competizione, pochodzący z niesamowitej kolekcji Jeana Guikas’a. Berlinettę Competizione zbudowano na podwoziu Tipo 508 o rozstawie osi 2600 milimetrów i wyposażono w zaprojektowany przez Colombo silnik Tipo 112. Jako następca 250 MM, 250 GT Berlinetta Competizione zaadaptowała rozwiniętą inżynierię Ferrari zastosowaną u poprzednika. Nadwozie Berlinetty, budowane w zakładach Pinin Farina, wprowadziło zaokrąglone kształty wspomagające aerodynamikę samochodu. Warto zauważyć, że 0385 GT wystawione na aukcji wyróżnia się kilkoma unikalnymi cechami, między innymi brakiem pokrywy bagażnika, co podkreśla jego czyste i płynne linie. Przednie zawieszenie samochodu jest niezależne, a zegary deski rozdzielczej to Borletti. Egzemplarz wyposażony został w zorientowane na rywalizację torową przesuwne szyby boczne. Pierwszym właścicielem samochodu o numerze 0385 GT był Luigi Bertett, ówczesny prezes Automobilklubu Mediolanu. Ferrari miało jeszcze dwóch właścicieli we Włoszech, zanim w styczniu 1964 roku trafiło do Grecji. Niestety rok później samochód brał udział w wypadku drogowym. Dopiero 10 lat po tym wydarzeniu, Ferrari odnalazł przedsiębiorczy Amerykanin Stephen Barney, który przywiózł go do rodzimych Włoch, aby wstawić do oficjalnego warsztatu Ferrari w Modenie w celu pełnej renowacji. Po latach spędzonych za Oceanem samochód powrócił na Stary Kontynent by pod koniec lat 80., by następnie trafić do Japonii. Na początku lat 90. zawitał do Wielkiej Brytanii, gdzie zmieniono kolor nadwozia z oryginalnego srebrnego na czerwony. W 1995 roku brytyjscy specjaliści z Talacrest przeprowadzili całkowitą przebudowę silnika. W końcu, ponad dziesięć lat temu, Ferrari trafiło do pana Guikasa. Pierwszy raz od kilkudziesięciu lat prezentowane jest publicznie. Po inspekcji przeprowadzonej w tym roku, nr 0385 GT oferowany jest z czerwoną książką Ferrari Classiche. Jako jeden z najlepiej zachowanych prototypów wczesnych 250 GT Berlinetta Competizione, sprzedany został podczas aukcji za prawie 6,2 miliona euro, czyli około 29 milionów złotych.
Czytaj dalej Ferrari 250 GT Berlinetta Competizione 1955 – SPRZEDANE
Lamborghini Countach LP400 S 1981 – SPRZEDANE
Lamborghini Countach LP400 S to druga seria produkcyjna legendy wprowadzona w 1978 roku. Zachowała ona styl i osobowość pierwowzoru, lecz dorzuciła kilka usprawnień, które sprawiły, że samochód stał się bardziej przyjazny kierowcy. Przyczepność podniesiono dzięki zastosowaniu szerszych opon, a właściwości jezdne poprawiono zmieniając ustawienia zawieszenia. Nadwozie otrzymało bardziej muskularne nadkola. Co ciekawe silnik V12 Countacha pozostał nietknięty, a moc delikatnie zmniejszono z 375 do 355 KM. Nikomu to jednak dziś nie przeszkadza, wyprodukowano jedynie 105 egzemplarzy drugiej serii, a lubiane ona są szczególnie ze względu na prezencję – najniżej osadzone nadwozie wśród wszystkich serii LP400 i piękny, gładki wzór felg. Ten Countach został dostarczony jako nowy do Szwajcarii, wykończony w kolorze czerwonym z beżowym skórzanym wnętrzem. Oprócz remontu silnika przeprowadzonego przez pierwszego właściciela, Countach pozostaje w dużej mierze nierestaurowany i oryginalny. Przejęty przez pana Guikasa – czwartego udokumentowanego właściciela – za pośrednictwem RM Sotheby’s w 2015 roku, Countach jest od tego czasu starannie serwisowany. LP 400 S w bardzo dobrym stanie technicznym sprzedany został za 432,5 tysięcy euro, czyli około 2 miliony złotych.
Czytaj dalej Lamborghini Countach LP400 S 1981 – SPRZEDANE
Iso Grifo A3/C 1965 – SPRZEDANE
Iso Grifo zadebiutowało w dwóch kontrastujących ze sobą opakowaniach, zaprezentowanych podczas Salonu Samochodowego w Turynie w 1963 roku. A3/L był piękną i bogatą formą Gran Turismo, podczas gdy jego brat A3/C prezentował się jako doskonale zestrojony samochód wyścigowy. Oba opracowane były przez Giotto Bizzarriniego, inżyniera, który brał udział w tworzeniu słynnego 250 GTO Ferrari. Iso Grifo A3/C dwukrotnie zwyciężyło w swojej klasie w Le Mans w 1964 i 1965 roku. Zarówno wersja wyścigowa, jak i drogowa, wkrótce zyskały świetną renomę nie tylko dzięki atrakcyjnej stylizacji Giorgetto Giugiaro z Bertone, ale i dzięki potężnemu V8 wywodzącemu się z Chevroleta Corvette. Egzemplarz wystawiony na aukcji to rzadki i bardzo poszukiwany „nitowany” A3/C, skonstruowany przez Carrozzeria Sports Cars Piero Drogo z Modeny. Wykorzystano przy jego tworzeniu specjalny stop aluminium, miedzi i magnezu, który jest lekki i elastyczny, ale bardzo trudny do spawania — korpus musiał być nitowany w podobny sposób, jak w samolocie. Prezentowany samochód to 8 z 10 nitowanych A3/C wyprodukowanych w 1964 roku. Jako nowy został dostarczony do Johnnyego Hallyday’a, uznawanego za „francuskiego Elvisa Presleya”. Samochód został zarejestrowany 27 października 1965 roku, a rejestracja 4958 RZ 75 pozostała z samochodem aż do 2009 roku. 13 kwietnia 1992 roku samochód został ponownie polakierowany na czerwono i wystawiony do muzeum Manoir de l’Automobile w Lohéac w Bretanii. Przejęty przez pana Guikasa w 2014 roku, wysłany na Chantilly Concours w 2017 roku i wystawiony w klasie Great Musicians’ Cars, zdobył nagrodę specjalną. Obecnie po odświeżeniu wnętrza i lakieru, samochód wylicytowany został za ponad 1,8 miliona euro, czyli prawie 8,5 miliona złotych.
Czytaj dalej Iso Grifo A3/C 1965 – SPRZEDANE
Alfa Romeo Giulia Sprint Speciale 1964 – SPRZEDANA
Prototyp Giulietty Sprint Speciale został zaprezentowany w 1957 roku podczas Salonu Samochodowego w Turynie, torując drogę do prezentacji wersji produkcyjnej w dwa lata później. Giulia SS powstała w wyniku badań nad zmniejszeniem oporu aerodynamicznego, będąc produkcyjną wersją prototypów serii Berlinetta Aerodinamica Tecnica, tzw. Alfa Romeo B.A.T. Pierwsze 100 sztuk powstało jako Alfa Romeo 750SS, w latach 1959-62 produkowano Giuliettę Sprint Speciale, a finalnie Giulia Sprint Speciale pojawiła się w ofercie w 1963 roku. Zwiększono pojemność jej jednostki napędowej do 1,6 litra i zasilono ją gaźnikami Webera 40 DCOE2. Silnik współpracował z pięciobiegową manualną skrzynią, a hamulce były tarczowe. Egzemplarz prezentowany na aukcji ukończony został 12 grudnia 1963 roku. Giulia Sprint Speciale była przeznaczona na rynek holenderski, a zarejestrowana została po raz pierwszy 8 stycznia 1965 roku. Najprawdopodobniej drugi właściciel samochodu odrestaurował tę perłę w latach 90. Alfa zachowuje oryginalny, biały kolor nadwozia, a wnętrze jest oryginalne, zgodne z fabryczną kompletacją – niebieskie boczki drzwi i dywany oraz szaro-niebieskie skórzane fotele. Alfa z kolekcji Pana Guikasa, sprzedana została 19 listopada we Francji za 74750 EUR, czyli około 351 tysięcy złotych.
Czytaj dalej Alfa Romeo Giulia Sprint Speciale 1964 – SPRZEDANA
Studebaker Golden Hawk 1956 – SPRZEDANY
Studebaker to jedna z niewielu amerykańskich marek produkujących samochody, której projekty przypominały europejskie produkcje. Firmę założył holenderski imigrant Peter Studebaker w South Bend w 1852 roku. Niemałe znaczenie dla rozwoju firmy miała fuzja z Packardem w trudnych czasach kryzysu lat 50-tych. Aby stanąć na nogi, firma stała się także amerykańskim importerem samochodów marek Mercedes-Benz, Auto Union i DKW. Studebaker Golden Hawk był reklamowany jako „rodzinny samochód sportowy” i nie było to odlegle od prawdy. Flagowiec Studebakera z 1956 roku napędzany był 275-konnym silnikiem V8 Packarda i był jednym z najszybszych samochodów swoich czasów. Poprzedni właściciel tego efektownego i całkowicie zindywidualizowanego Golden Hawka uważał, że samochód powinien otrzymać jeszcze więcej koni mechanicznych. Oprócz kolektora dolotowego z aluminium marki Edelbrock, wykonanego na zamówienie układu wydechowego ze stali nierdzewnej, jednostka ma również elektroniczny zapłon, chłodzenie z dwoma wentylatorami elektrycznymi i powiększoną wielordzeniową chłodnicę. Moc przekazywana jest na tylne koła za pośrednictwem automatycznej skrzyni biegów. Dodatkowo samochód wyposażono we wspomaganie hamulców tarczowych i układu kierowniczego, klimatyzację, nowoczesne zawieszenie i 17-calowe, aluminiowe felgi. Wykończony w kolorze Black Pearl z czerwonym wnętrzem jest jednym z zaledwie z 4071 wyprodukowanych egzemplarzy. Dom aukcyjny RM Sotheby’s oszacował jego wartość na 50 – 65 tysięcy dolarów, ale podczas licytacji cena sięgnęła 77 tysięcy, czyli około 300 tysięcy złotych.
Czytaj dalej Studebaker Golden Hawk 1956 – SPRZEDANY
Alfa Romeo 6C 2500 Sport Cabriolet 1947 – SPRZEDANA
Alfa Romeo 6C 2500, nazywana „ostatnią wielką Alfą”, zwiastowała koniec długiej linii sześciocylindrowych Alf Romeo, która rozpoczęła się w 1928 roku. Model 6C 2500 został wprowadzony w 1938 roku, a po wojnie był produkowany do 1952. Linia 6C obejmowała dwie radykalnie różne epoki dla Alfy Romeo: od przedwojennych dużych, ekskluzywnych i ręcznie konstruowanych maszyn, wytwarzanych w stosunkowo niewielkich ilościach, aż po mniejsze, nowocześniejsze i bardziej dostępne samochody sportowe, które pojawiły się po ustaniu konfliktu. Zachowując niezależne zawieszenie, śrubowano osiągi silnika. Bruno Treviso przeprojektował klasyczną rzędową szóstkę, zwiększając średnicę cylindra w celu uzyskania pojemności 2,5 litra. Zmodyfikowano również głowicę oraz zasilanie paliwem. Te zmiany pomogły 6C 2500 stać się pierwszą Alfą Romeo, która osiągnęła prędkość 100 mil na godzinę. Konfiguracja Sport, z lekkim nadwoziem, może pochwalić się godną szacunku w tamtych czasach mocą 95 KM. Oczywiście Alfa oferowała nie tylko osiągi, ale też styl. Touring, Bertone, Zagato i oczywiście Pinin Farina. Wszystkie włoskie studia wzięły na warsztat podwozie, aby ubrać je w swoje szaty. Na aukcji wystawiony jest jeden z zaledwie 680 egzemplarzy 6C 2500 zbudowanych w powojennej produkcji. W nadwoziu od Pinin Farina, Alfa ukończona została 30 maja 1947 roku. Model został wysłany do Argentyny i sprzedany w Buenos Aires. Niestety dalsza historia tego globtrotera jest nieznana, ale dziś widzimy, że przeszedł on proces renowacji, dzięki której wykończono go w obecnym niebieskim kolorze. Ciemnoczerwona skórzana tapicerka zapewnia kontrast, a ciemnoniebieski dach kabrioletu chowa się pod ciemnoczerwoną osłoną, gdy nie jest używany. Przeprowadzony w latach 2017-2020 serwis mechaniczny samochodu pochłonął 176 tysięcy dolarów, a obejmował remont silnika i skrzyni biegów, a także renowację elementów pomocniczych, takich jak gaźnik, zawieszenie i hamulce. W pełni sprawna Alfa licytowana 7 października w Hershey, w Pensylwanii, sprzedana została za 265 tysięcy dolarów, czyli ponad milion złotych.
Czytaj dalej Alfa Romeo 6C 2500 Sport Cabriolet 1947 – SPRZEDANA