Gullwinga nikomu przedstawiać nie trzeba. 300 SL to prawdziwa ikona motoryzacji rozpoznawalna przez wszystkich. Ten wystawiony na aukcji jest pod wieloma względami szczególny. Po sukcesie W194 w wyścigu 24-godzinnym Le Mans i Carrera Panamericana, Mercedes-Benz chciał stworzyć „oswojoną” wersję 300 SL, którą klienci mogliby jeździć po drogach. Na bazie W194 powstał W198, wkrótce znany jako 300 SL i nieformalnie jako „Gullwing”. Model zadebiutował na Międzynarodowych Targach Motoryzacyjnych w Nowym Jorku w 1954 roku. Rok po rozpoczęciu produkcji, szef inżynierii Mercedesa-Benza, dr Fritz Nallinger, zaproponował zbudowanie specjalnej, sportowej wersji W198. Inżynier przekonał zarząd do realizacji specjalnego zamówienia Leichtmetallausführung — czyli wersji z metali lekkich. Aluminiowy Gullwing nie był powierzchownym projektem, ale pełnowymiarowym samochodem wyścigowym. Wyposażono go nie tylko w lekkie nadwozie, ale także w mocniejszy silnik NSL, sportowe zawieszenie, koła z centralną śrubą (lżejsze niż standardowe), a nawet tylną i boczne szyby z pleksiglasu. Wysokie koszty oraz konkurencja ze strony bardziej uznanych producentów samochodów wyścigowych, zwłaszcza Ferrari, spowodowały, że produkcja aluminiowego Gullwing trwała zaledwie 12 miesięcy i powstało zaledwie 29 egzemplarzy. Okaz, który został wystawiony na aukcji to pierwszy ukończony w 1956 roku aluminiowy 300 SL i jedyny wykończonych w kolorze czarnym (DB 40) z pięknie kontrastującym wnętrzem z czerwonej skóry (1079).
Czytaj dalej Mercedes 300 SL Gullwing Alloy 1956 – SPRZEDANY →

Rudolf Caracciola był we właściwym miejscu i czasie, i miał ogromny talent. Włoch urodzony w Niemczech rozpoczął karierą wyścigową ścigając się na motocyklach, W 1923 roku pojechał swój pierwszy wyścig jako kierowca fabryczny w doładowanym Merceesie 6/25/40 KM w Baden-Baden i w tym samym roku odniósł jedenaście zwycięstw. Legendą stał się jego start w pierwszym Grand Prix Niemiec w 1926 roku. Wyścig był naznaczony ulewnym deszczem, przez który Caracciola przedzierał się, gdy inni kierowcy dosłownie rozbijali się i ginęli wokół niego. Rudi Caracciola i jego nieustraszona natura zwyciężyli. W połowie lat 30. Caracciola był gwiazdą zespołu „Srebrnych strzał” Mercedesa. Nic więc dziwnego, że zbudowano dla niego samochód na najdoskonalszym podwoziu i z silnikiem z doładowaniem. Podobno projekt tego egzemplarza został specjalnie dostosowany do Caraccioli, stąd nieco wyższa, ale mimo to dobrze wyważona linia dachu i przednia szyba, dostosowana do wzrostu kierowcy. Nadwozie znajdowało się na końcu niemożliwie długiej maski, a błotniki nie były obciążone niewygodnymi oponami zapasowymi. Zamiast tego koło zapasowe wisiało z tyłu, na końcu odważnych chromowanych linii, które płynęły przez krzywiznę pokrywy bagażnika. Uważa się, że Caracciola używał samochodu do końca lat 30. XX wieku, a następnie został on odsprzedany przez paryskiego dealera. Co się działo z nim później, do końca nie wiadomo. Tom Hanson, syn restauratora 500 K, opowiedział magazynowi Car and Driver w 2012 roku, że samochód w jakiś sposób trafił „do Etiopii, gdzie był przykryty plandekami i ukryty w stercie obornika”.
Czytaj dalej Mercedes 500 K Special Coupe 1935 – SPRZEDANY →